Iedere editie publiceren wij een column van onze oprichter, ditmaal over ‘het nieuwe normaal’.
‘Het is weer tijd voor mijn maandelijkse column en wat ga je dan schrijven… hoe moeilijk of vervelend de afgelopen maanden zijn geweest? Ik denk dat wij daar allemaal wel een stukje over kunnen schrijven, ja toch? Niet dan!
In de afgelopen maanden ben ik bezig geweest met hoe het ‘nieuwe normaal’ er nu uitziet en wat dit voor mij en mijn gezin betekend. In het ‘nieuwe normaal’ mogen mijn kinderen en ik niet meer aan 1 tafel zitten als wij willen uiteten. En ja, gelukkig mag dat weer, de horeca is weer open. Maar hoe vullen wij dit praktisch in, iemand een idee? Nou een plaatselijk hotel-restaurant had voor mij het volgende bedacht.
Op vrijdag 3 juli word ik 50 jaar en ik zou dan graag willen dineren met mijn gezin en hun ‘partners’, tot dusver het eenvoudige. Het restaurant kwam met de volgende vraag, woont u allen op hetzelfde adres?… Nou nee, mijn kinderen zijn volwassenen en wonen zelfstandig. De een in Arnhem en de ander in Overloon. Nu ik er zo eens over nadenk, wonen wij allemaal zelfs in een andere provincie. Mijn vrouw en ik wonen in Noord Limburg, onze dochter in Noord-Brabant en onze zoon woont in Gelderland. Volgens het restaurant was dat allemaal geen enkel probleem, althans niet voor hun!
Wij mogen namelijk niet bij elkaar aan tafel zitten, wij zijn geen zogenaamde voordeurdelers (kent u het woord nog). Mijn vrouw en ik krijgen dan een tafel, mijn zoon en zijn vriendin krijgen een eigen tafel en mijn dochter mag nergens aansluiten en krijgt ook een eigen tafel. Bij het idee om tezamen te gaan uiteten had ik toch echt een andere voorstelling. Ik heb de vriendelijke dame dan ook bedankt voor de informatie en het meedenken, maar ik denk dat ik een van de lokale cateraars maar eens zal vragen om voor ons een geheel verzorgd thuis diner te maken.’
